
We hebben een week lang een 2024 Toyota Prius Limited AWD door Brooklyn en Lower Manhattan gereden om de surround-view camera's, Advanced Park auto-parking, ultrasone sensoren en de precisie van de stoeprandweergave te testen in de krappe, stressvolle ruimtes waar stadschauffeurs dagelijks mee te maken hebben.
Onze testauto was een 2024 Prius Limited AWD (181,1 in L, ~70 in B, 36,1 ft draaicirkel) uitgerust met een Panoramic View Monitor (voor-, achter- en spiegelgeplaatste zijcamera's), 12 ultrasone sensoren en Advanced Park. Het systeem legt de wielpaden en afstandsboxen over elkaar, en je kunt specifieke zijaanzichten oproepen om het voorwiel van de passagier bij een stoeprand in de gaten te houden. De hardware is standaard voor deze uitvoering en integreert met de Parking Support Brake, die ingrijpt als je te dicht bij een obstakel komt. We kozen voor parallelle parkeervakken van 18,5–19,0 ft op smalle woonstraten, plus krappe hellingen van meerlaagse garages met betonnen pilaren en schuine stoepranden.
De test vond plaats bij daglicht, schemering en regen. We maten de vrijheden voor en na elke manoeuvre met een meetlint en gebruikten kegels, lage stoepranden (4–6 in) en dunne paaltjes om de grenzen van de sensoren en de stitching te onderzoeken. Verkeer en bestelwagens zorgden voor echte druk, met tussenruimtes en gedeeltelijke obstructies. De 360° camera is helder en heeft een lage vertraging; de stitching is netjes aan de zijkanten, met een lichte fisheye-vervorming bij de voorste hoeken.
HDR helpt onder felle zon, maar bij zware regen blijven er druppels achter die lichtbronnen 'bloemen' in de nacht. Cruciaal is dat het zijaanzicht gefocust op de stoeprand nauwkeurig is: de wiel-overlay volgde de daadwerkelijke band binnen ongeveer 1–1,5 inch tijdens een benadering van 30–45°, waardoor we de band 2–3 inch van de granieten stoeprand konden plaatsen zonder problemen. Diepte-indicatoren vallen weg voor objecten verder dan ~6 ft in het samengestelde bovenaanzicht; overschakelen naar gesplitste zij- en vooraanzichten lost dat op. Advanced Park werkte het beste op standaard plekken met duidelijke rijstroken of onderscheidende voertuighoeken.
Het herkende 9 van de 10 legale parallelle plekken en voltooide 7 zonder tussenkomst, meestal in 55–80 seconden. Het is voorzichtig: de eindpositie zit 6–8 inch van de stoeprand en houdt vaak extra ruimte aan de krappe kant, soms is een handmatige duw nodig om de auto te centreren. Het stopte twee keer toen fietsen de route kruisten en eenmaal toen een paneelwagen over de lijn hing—geschikte beslissingen maar tijdrovend. In garages was het perpendiculair parkeren betrouwbaar, hoewel het ongeveer 3 ft laterale instapruimte nodig had om goed te kunnen parkeren.
De ultrasone prestaties zijn sterk voor bumpers en pilaren, met vroege waarschuwingen rond de 2–3 ft en progressieve remsignalen onder een voet. Het herkende betrouwbaar zwarte paaltjes en scooterhandvatten, maar was minder consistent met afgeschuinde 4-inch stoepranden en wapeningsstaven onder de sensorstraal. Kettengaas en natte reflecterende verf zorgden voor af en toe een spookgeluid. De Parking Support Brake grepen soepel in, eenmaal, en stopte een langzame rol richting een lage betonnen stop voordat de band contact maakte.
Over het geheel genomen zijn de camerasuite en het stoeprandzicht van de Prius de helden—precies genoeg om te vertrouwen voor de laatste inches. Auto-park vermindert de werklast onder goede omstandigheden, maar blijft voorzichtig en soms besluiteloos op chaotische straten. Voor een krap stedelijk leven gebruik je auto-park om 90% van de klus te klaren, en vertrouw je daarna op de zijcamera voor de laatste afstemming. Houd de lenzen schoon, verhoog de schermhelderheid 's nachts, en oefen het schakelen van het wielzicht voor snelle stoeprandreddingen.