Augmented reality overlays en head-up displays maken de overstap van laboratoriumdemo's naar productieauto's, en de kunstwereld grijpt deze kans met beide handen aan. Ontwerpers en media-artiesten beschouwen de voorruit als een podium waar typografie, bewegende beelden en geluidslandschappen de weg wijzen als cultuur, en niet alleen als functionaliteit. Instellingen en curatoren geven opdrachten voor rijbare installaties, terwijl verzamelaars beperkte interface-thema's testen die rijhulpsystemen omtoveren tot een nieuw soort tentoonstellingsruimte. Terwijl de modellen van 2025 debuteren met panoramische HUD's en rijkere ruimtelijke aanwijzingen, verduidelijkt de dialoog tussen studio's, musea en autofabrikanten hoe een esthetische—maar toch begrijpelijke—AR-weg er in de toekomst uit zou moeten zien.
Artiesten zijn steeds vaker onderdeel van teams die zich bezighouden met de mens-machine-interface, en zij bepalen hoe AR-navigatiepijlen, rijstrookaanwijzingen en waarschuwingen in de ruimte weergegeven worden. BMW’s Digital Art Mode, voor het eerst gelanceerd met multimedia-artiest Cao Fei en gecureerd binnen de BMW Group Culture door Thomas Girst, heeft de lat hoger gelegd voor het in opdracht geven van werken die op het instrumentenpaneel en de midden-display verschijnen. Met panoramische HUD's zoals BMW's aanstaande Panoramic Vision, die inhoud over de volle breedte van de voorruit weergeven, bepalen media-artiesten en typografen diepte, schaal en ritme, zodat aanwijzingen onmiddellijk leesbaar zijn zonder visuele rommel. Ontwerpers zoals Keiichi Matsuda, wiens werk AR-stedelijke overlays bekritiseert, worden vaak genoemd in workshops om ervoor te zorgen dat spektakel in balans blijft met veiligheid en openbare leesbaarheid.
